Monumenten met een verhaal
Deze grootschalige projecten die met de ‘Homoïden -en Dualiteitsfilosofie’ van Raf Verjans tot stand kwamen zijn;
PASSING MEMORIAL
Domein Den Rooy
in Meerle
De “Passing Memorial”: huldemonument aan de “voorbijganger, is een beeldengroep uit 1990, één uit de reeks “Memorials” en “Homoïden”, gestart in 1974 in Middelheim met “Survival Memorial”. Het is een hommage aan “de Passant” –voorbijganger in de betekenis-visie-filosofie van het evolutieproces van (komen en gaan) van de Homoïde – een tijdloos begrip dat aansluiting geeft aan het kosmisch eenvormigheidprincipe. Het is de synthese en de rode draad van Raf Verjans zijn visie en filosofie. “Homoïden” = hoofdacteur (en hoofdonderwerp van) “Dualiteit en 4de dimensie” = zijn de grondstoffen voor:” fysieke vormgeving en energetische beeldvorming”.
De perpetuum mobile is het symbool van de vermeerderings-en verspreidingsgedachte. Sporen van zijn tijdloze tijdelijkheid. De herhaling of vermenigvuldiging van de negatieve afdrukken aan weerszijden van de betonblokken van een homoïde duiden op: krachtlijnen- energie-dynamiek-dualistische principes van positief-negatief, complementariteit- participatie-solidariteit… Het zijn“Passanten” uit het verleden, heden en toekomst.
LOUIS ROPPE
Gouverneur
Provinciehuis Hasselt
Het bronzen borstbeeld is in 3 delen opengetrokken. De verschuivingen hierdoor ontstaan, geven aanleiding tot interacties tussen positieve en negatieve vormen. De gesuggereerde beweging, dynamiek en evolutie die hieruit voortvloeien, zijn de ingrediënten van de Dualiteit en het 4-Dimensioneel principe. De stuwende kracht achter dit vormenspel vertrekt echter vanuit de zwarte mazy-sokkel, met name mevrouw Roppe die als het ware verscholen zit aan de binnenkant van haar echtgenoot.
Haar profiel, bescheiden en bijna onzichtbaar, is de aanzet van positieve en negatieve vormen, die zich in opwaartse richting ontwikkelen in plexiglas, van zwart tot transparant. Hiermee wil ik duidelijk een hommage brengen aan mevrouw Roppe. De bril in het borstzakje is niet enkel de ludieke, symbolische verwijzing naar het Openluchtmuseum in Bokrijk, maar tevens naar alle andere aspecten van de persoon Roppe.
DUO MONUMENT
11 beelden doorheen Europa.
Naar aanleiding van de historische viering 2000 jaar Tongeren in 1985 werd er door het Provinciebestuur Limburg een Europees Monumenten-Project uitgewerkt. Met als doel ; historische uitstraling van Tongeren als Romeinse stad die tastbaar wordt door de oprichting van deze monumenten in de voornaamste Romeinse steden in de ons omliggende landen.
Hiermee wil de Provincie in de internationale belangstelling staan en wordt er de kans gegeven aan Limburg zich Cultureel- Toeristisch te profileren. Aan Raf Verjans; beeldhouwer werd de opdracht toegekend.
Dit grootschalig project maakt alzo het voorwerp uit van een Cultuur-Historische promotie van Limburg en…een lange-afstand-handdruk,- een grensoverschrijdende dimensie met de functie van hedendaagse mijlpalen, tijdssignalen, bindtekens,- een “ archeologische “ vondst met levenssporen van een tijdloze beschaving .
Deze reeks Europese DUO monumenten – project wordt door Raf Verjans zelf beschouwd als de synthese van zijn loopbaan van beeldhouwer – vormgever, zeg maar zijn geestelijk testament.
foto in Bavay FR
HOMO DIRTSA
Spouwen
“Homo Dirtsa” is een artistiek concept bestaande uit een inox beeld samengesteld uit 260 (leden) onderdelen. Dit sculptuur, gemaakt naar aanleiding van de musical “Astrid” symboliseert de thema’s: solidariteit – groepsgeest – vriendschap. Deze symboliek wordt mee uitgedragen door de onmisbare werkkrachten en spelers van de musical. Door de rituele collectieve opbouw en de verzegeling van dit “DIRTSA” beeld worden de menselijke waarden – anno 2000 – voor het nageslacht bewaard. “Homo Dirtsa 2000”: een hoopvol signaal – een teken – een belijdenis.
In de artistieke loopbaan van Raf Verjans spelen de “Homoïden (de mensachtige) de hoofdrol . Het fenomeen “MENS” heeft reeds 50 jaar zijn filosofie, zijn beelden en vormgeving gedomineerd. De thema’s : dualiteit en 4de dimensie zijn de rode draad doorheen zijn werk. Homo Dirtsa is bijgevolg een verwijzing naar de permanente zoektocht binnen het mensenras en overstijgt de historische figuur “Astrid”.
HOMO UNIVERSALIS
Zutendaal
Het beeld bestaat uit 2 natuurstenen platen, waarin een menselijk bronzen figuur in de twee delen en in negatief verwerkt is. De negatieve profielen zijn de 2-dimensionele begrenzing van de Mens. De 3de en 4de dimensie is de INVULLING “leegte” tussen blok1 en blok 2 bronzen lichaams-elementen ter inleiding tot een groeiproces. De confrontatie met de toeschouwer. Het geheel van negatieve + positieve vormen is de start van een dynamische evolutie in tijd + ruimte die door de toeschouwer via observatie, meditatie, analyse, participatie, eigen fantasie en creativiteit kan worden opgebouwd.
De HOMO UNIVERSALIS –gedachte sluit aan met de uitstraling van het natuurgebied van Zutendaal die aan de UNIVERSELE behoefte beantwoord aan de steeds groeiende noodzaak tot bezinning, contemplatie, rust, stilte… en daardoor een belangrijk OVERLEVINGS-middel te bieden heeft.
Kunstwerk
RAADSZAAL PROVINCIEHUIS HASSELT
Tijdloos en tijdelijk verweven in één vorm. Dat is het kunstwerk van Raf Verjans. Een ode aan hoe wij als mens de evolutie hebben vorm gegeven. Positief of niet maakt niet uit, de realisatie is een feit. Het ervaren is zoals in een busrit naar buiten kijken. Je wordt meegevoerd in een beweging en het is voorbij vooraleer je het beseft. We zijn de toeschouwers van een momentopname.
De menselijke voorstelling wordt fragmentarisch weergegeven en verspreidt in een spel van positieve en negatieve vormen. De Mens als tijdelijke verschijning, zijn tijdloze evolutie, zijn komen en gaan… Gestolde bewijzen van zijn passage, vroeger, nu, morgen…Sporen van zijn génie, zijn beperkingen, zijn menselijkheid. Zijn stoffelijk omhulsel, zijn onstoffelijke geest. Fossiel en (of) reliek? De Homoïde als moment-opname in een (beperkte) eeuwigheids-visie. Kompositie EN dé-kompositie geven aldus aanleiding tot uitnodigende visuele en cerebrale medeplichtigheid van de toeschouwer die, met inbreng van zijn persoonlijke kreativiteit de gedachtengang van de ontwerper stapvoets, of, bij wijze van stripboek-lectuur deze Homoïde- evolutie kan inschatten. Rekening houdend met de ruimtelijke beperking van dergelijke muur-sculptuur-integratie in een binnenruimte, -met een duidelijke prestige en provinciebestuurlijk gerichte funktie, is er getracht een monumentaal 3- dimensioneel kunstwerk in te planten die vormelijke rust en soberheid koppeld aan onderhuidse dynamiek en uitstraling.
“Kunst is de overdracht van ideeën naar vormgeving zonder commentaar”
SOLE ORTO MEMORIAL
Fruitmarkt HASSELT
De uitgesproken cirkelvorm van het monument is het uitgangspunt van de titelkeuze, waarvan de symboliek zou kunnen omschreven worden als; een nieuwe dag, een nieuw tijdperk, een nieuwe lente, vernieuwde voornemens, plannen….enz. De opkomende zon staat voor; licht, warmte, optimisme, energie, hoop…
De Zelfstandige Ondernemers, of de Middenstand Hasselt wil door zijn dynamisch initiatief en door middel van het Monument een langdurige impuls geven die de boodschap van vernieuwing, ondernemingsgeest, participatie enz. ..alleen maar gunstig kan ervaren worden door de bevolking. De plastische vormgeving van “SOLE ORTO MEMORIAL” sluit aan bij deze titel-gedachte door een uitnodiging tot positief denken en handelen en is zelfs de antipode van het franse gezegde ‘Sois belle et tais-toi’, vrij vertaald; actuele kunst hoeft niet zo nodig adembenemend mooi te zijn (in de opvatting van De Schone Kunsten), actuele kunst heeft nog een andere sociale rol te spelen, en daar mag over gepraat.
Persoonlijk gaat mijn voorkeur vaar VERWONDERING boven BE-wondering omdat VER-WONDERING een venster opent naar bruikbare creativiteit in alle lagen van de bevolking in onze maatschappij.
LEVENSMUUR
Sint Franciscus
Woon-en zorgcentrum Tongeren
Het beeld staat symbool voor de menselijke levens-cyclus. De ‘ lectuur ‘ van de levensmuur is als een stripverhaal,-van links naar rechts,-voor en achterkant,- het is het beeldverhaal van geboorte, leven, dood en wedergeboorte;
De 3 open silhouetten suggereren een tijdloze menselijke aanwezigheid waarin bronzen figuren deze voor hen bestemde vormen gaan invullen. Het illustreert de dynamiek van : komen en gaan, het zijn en het worden, productie en reproductie, opbouw en afbraak,…. volgens dualistische principes van : tegenstellingen en complementariteit.
Met de dualiteits-filosofie als parameter kunnen de holle “schimmen“ gelijktijdig de mallen van nieuw leven zijn,- de mantel-der liefde, bescherming, mededogen,….en / of lijkwade. Bovendien dragen ze levensechte stigmata’s en littekens (handafdrukken) van 4 huidige generaties ,-met hun eigen persoonlijkheid, medezeggenschap of confrontaties met “ het leven “ , zoals : gevend, nemend,medevoelend,werkend, grijpend, twijfelend, angstig, enz.
De ‘rugkant‘ verwijst naar : feest-doop of bruidskleed,- pelgrim-of boetekleed – lijkwade…enz.
De Tekst :” dit is mijn laatste geboorte “,- in alle richtingen leesbaar, is een literaire en vormelijke interpretatie,van een schrift van Boedha,- waarvan de filosofische inhoud een verwijzing is naar de ultieme bestemming van de mens,-via de reincarnatie-gedachte. .
Water: Het watertapijt ondersteund de kosmische dimensie van het menselijk bestaan,- zijn tijdloze lotsverbondenheid met het Universum. Het symboliseert de kringloop van de menselijke levensscyclus,- van foetus…tot sarcofaag.
Tabernakel: Een ‘tijdscapsule‘ (tabernakel,- sarcofaag ), gevuld met kleine persoonlijke souveniertjes van alle bewoners-gebruikers van het huis is definitief en ceremonieel in het beeld geïncorporeerd en verzegeld.
Deze sarcofaag, bij wijze van: offergave,-betrokkenheid,-verbondenheid,- is een zinvolle meerwaarde aan het concept “levensmuur “,- en richt zich tot de huidige en toekomstige generaties met tijdloze intenties, respect voor leven en dood, – be-leving, mededogen, begeleiding en aanvaarding.
